زین شاخه به آن شاخه پریدن ممنوع!
در ذهن به جز تو آفریدن ممنوع!
غیر از تو ورود دیگران در قلبم:
عمراً ٫ ابداً ٫ هیچ ٫ اکیداً ممنوع!
من پذیرفتم که عشق افسانه است
این دل درد آشنا دیوانه است
من پذیرفتم شکست خویش را
پند های عقل دور اندیش را
میروم شاید فراموشت کنم
با فراموشی هم آغوشت کنم
میروم از رفتنم دل شاد باش
از عذاب دیدنم آزاد باش
آرزو دارم بفهمی درد را
تلخی برخوردهای سرد را....